เพลิงพิศวาสพ่ายราคี นามปากกา นารี
รูปแบบอีบุ๊ก
เธอหลงรักสามีเพื่อนสนิท ทว่า…5 ปีต่อมาเธอกลับเป็นภรรยาของเขา เฌอรีน มีความรักฝังใจกับ คริสโตเฟอร์ หนุ่มในฝันที่บังเอิญไปแต่งงานกับเพื่อนสนิทของเธอ แต่เขากลับต้องสูญเสียภรรยาสาว ทำให้เขากลายเป็นผู้ชายไม่มีหัวใจ
เมื่อวันหนึ่งเฌอรีนไม่คิดว่าชาตินี้จะได้มีวันครอบครองเขา คริสโตเฟอร์เสนอการแต่งงานที่มีเงื่อนไข เพื่อลูกชายคนเดียวของเขาเท่านั้น แต่เมื่อได้เริ่มต้นชีวิตใหม่กับเธอ เขากลับเพิ่งรู้ว่า แท้ที่จริงแล้วใจของเขาอยู่ที่ผู้หญิงคนนี้ตลอดมา
นั่นคือ…รักที่มั่นคงหรือเพราะปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้นกันแน่ ที่ทำให้ทั้งคู่ได้ร่วมชีวิตคู่ด้วยกัน แต่ที่แน่ ๆ อุปสรรคขวางหนามที่คละเคล้าไปกับความอ่อนหวานละมุนละไม ได้ติดตราตรึงหัวใจสองดวงไว้แนบแน่นตราบชั่วกาลนาน…
พริตตี้ร่ายสวาท นามปากกา ระเริงเมือง
รูปแบบอีบุ๊ก
พราวพิรุณ ต้องไปเห็นภาพแฟนหนุ่มเริงรักกับหญิงอื่น ทำให้ขยาดกับความรัก ทว่าเหมือนฟ้าแกล้งให้เธอเจอกับ ริช สไนเดอร์ มหาเศรษฐีหนุ่ม ที่ถูกพราวพิรุณหักหน้า โดยปฏิเสธจะสานสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเขา จึงหาทางแก้เผ็ด เจ้าแม่พริตตี้!
“ว้าย!!” เสียงร้องอย่างตกใจของพราวพิรุณ เมื่อสไบที่ห่มดันหลุดร่วง ทำเธออายหน้าแดงแจ๋
แต่ดีที่เธอมือไวคว้าผ้าไว้ แต่ริชจะเห็นไหม ดีเธอสวมเกาะอก หญิงสาวปล่อยช่ออินทผลัมและมีดเล็กที่พกมาปอกผลไม้ลง หันมารวบจับสไบแต่ไม่ถนัดนัก
ด้านหนุ่มหล่อตาดีทันเห็นหญิงสาวสวยที่เกือบเปลือยสวมเกาะอกสีเนื้อ พราวพิรุณไม่อาจห่มสไบได้ดังเดิม เพราะตอนแต่งตัวช่างเสื้อผ้าเป็นคนจัดการ ภาพนางในวรรณคดีอวดอกอึ๋มสร้างความร้อนรุ่มสุมตัวริชจนไม่อาจควบคุมอารมณ์ได้ เขาตรงเข้าหาพราวพิรุณดันตัวหญิงสาวจนแผ่นหลังบางทาบกับต้นไม้ใหญ่สักต้นที่ริชไม่สนใจมอง หนุ่มหล่อจ้องกลีบปากสาวที่เผยออ้าคล้ายจะพูดอะไร
แต่ไม่ทันที่พราวพิรุณจะได้ถาม ปากของริชประกบปิดกลีบปากสีนู้ดส้มอย่างเร่งรัดเอาแต่ใจ ชายหนุ่มเอียงหน้าบดเบียดปากแนบสนิทปากนุ่ม เพื่อซึมซับความหวานของผลไม้ที่ต่างฝ่ายทานไป
จูบไม่กี่นาทีทำลูกชายของริชตื่นตัว ขณะร่างกายของทั้งสองบดเบียดเสียดสีกัน พราวพิรุณเคลิบเคลิ้มจูบตอบพร้อมดูดลิ้นของริชที่สอดเข้ามาโพรงปากเธออย่างเผลอไผล
Demon’s Love Rebound (หวนรักอสูร) นามปากกา Medic
รูปแบบอีบุ๊ก
เมื่อผมหลงรักปิศาจในรูปเทพบุตร แถมยังเสียซิงให้เขาในรูปแบบของการข่มขืน ความเกลียดชัง จึงมาพร้อมกับความอับอาย จึงสาปส่งมันไปลงห่าเหวซะ ไอ้เฮงซวย!
“ไง คืนนี้ไม่มีสังสรรค์กับพวกเพื่อนนักเลงโตของคุณรึ ถึงมีเวลามาเลี้ยงเบียร์ผมเนี่ย…”
“เลิกคบไอ้เวรพวกนั้นไปนานแล้ว…”
“เชื่อตายโหง…เพราะดูจากสถิติที่คุณหาเรื่องสนุกใส่ตัว คุณปราศจากเพื่อนสาวเพื่อนหนุ่มได้ไง”
“ฉันก็คงเหมือนนายมั้ง หลังจากที่สำส่อนไปทั่วแล้วมันก็ถึงเวลาหยุดพักบ้าง”
“บ้าฉิบ คุณหาว่าผมสำส่อนเรอะ”
“หรือไม่จริง…”
“เป็นธรรมดาของคนหล่อ…ที่จะทะลุหลักร้อย”
ทีนี้ผมหันมาอวดลักยิ้มให้เขา
“งั้นคืนนี้ฉันก็โชคดีเป็นบ้า เพราะจะเป็นคนที่ร้อยเอ็ดพอดิบพอดี…
