เกาะลันเตา เป็นสถานที่สถิตย์ของพระใหญ่ เป็นแลนด์มาร์คสำคัญของเมืองฮ่องกง อดีตเป็นเกาะที่มีน้ำทะเลล้อมรอบ เมื่อเมืองฮ่องกงถูกส่งมอบเข้าสู่อ้อมกอดของสาธารณรัฐประชาชนจีน ในปี ค.ศ.1997 โดยสหราชอาณาจักรส่งคืน
รัฐบาลจีนได้ทุ่มเทงบประมาณ ถมทะเล สร้างสาธารณูปโภค ทั้งน้ำประปา ไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน รถเมล์สองชั้น รถตู้ คอนโดมิเนียม ย่านการค้า ย้ายคนหนุ่มสาวที่แออัดในใจกลางเมือง ออกมายังชานเมืองใหม่ที่สร้างขึ้น มีโรงงาน มีอุตสาหกรรม เย้ายั่วใจจากข้อเสนอของรัฐ ส่งผลให้คนหนุ่มสาวย้ายฐานทำงานเข้าที่ใหม่
เป็นแรงบันดาลใจให้ผมคิดเสมอว่า ภูเก็ตบ้านเกิด มีน้ำล้อมรอบ แต่ขาดแคลนน้ำประปา น้ำประปามีสี และมีกลิ่น เกินกว่าจะหุงข้าว ทุนบ้านจัดสรรสร้าง ขยายบ้านจัดสรร แต่ไม่มองถึงการขาดแคลนน้ำประปาในอนาคต คืออะไร ? เราจะเดินต่ออย่างไร ?
เมืองท่องเที่ยวติดอันดันโลกอย่างภูเก็ต มีรถบรรทุกน้ำ วิ่งพล่านเกาะ คอยเติมน้ำตามโรงแรม คอยแจกน้ำชาวบ้านตามรอบนอก เท่ห์ชะมัด
ผมยืนมอง สำรวจ Cable Car หรือกระเช้าลอยฟ้า ที่ลอยผ่านจุดต่างๆ ทั้งที่ด้านล่าง มีถนน มีทางเดิน แต่นี่คือ จุดขาย ที่รัฐบาลอังกฤษสร้างขึ้น เพื่อเป็นจุดรวมทางการท่องเที่ยว สร้างฐานการบริหารจัดการธุรกิจ โดยรัฐบาลจีนเข้ามารับช่วงต่อยอดให้เกิดมรรคผล
แค่ขายธูปอย่างเดียว ก็รวยแล้ว
ผมจึงมีแนวคิดว่า ถ้าเราสร้างกระเช้าลอยฟ้าจากเขาโต๊ะแซะมายังเขารัง จะเป็นแลนด์มาร์คทางการท่องเที่ยวใหม่ กระตุ้นให้คนเข้าเที่ยวในตัวเมือง พักในตัวเมือง โรงแรมในตัวเมืองได้มีคนพัก ร้านอาหารในตัวเมือง ร้านขายของที่ระลึกในตัวเมือง จะขายได้ คนได้มีงานทำ มีรายได้เลี้ยงคนในครอบครัว
เพราะวันนี้ พอตกงาน คนภูเก็ตมาขายล็อตเตอรี่ มาขายอาโป้ง มาขับรถเครื่องส่งอาหารจากแต่ก่อนมาขี่รถเครื่องรับจ้าง ที่ไร้ทิศทางชีวิต อนาคตภายหน้า จะเอาเงินจากไหนส่งลูกเรียน จะเอาเงินจากไหนเลี้ยงบุพการี หนี้นอกระบบจึงเติบใหญ่
ฮ่องกง จะมีเรือประมง มีย่านขายอาหารทะเล คนเมืองฮ่องกงนิยมกินปลาว่ายน้ำ ปูว่ายน้ำ กุ้งว่ายน้ำ อาหารทะเลสด ไร้ฟอร์มาลีน มีอาหารทะเลขายในราคาไม่แพงนัก เมื่อเทียบกับราคาในภูเก็ต
เราแวะทาน สั่งทานให้อิ่ม สะสาแก่ปากที่หิว
ผมเคยคิดว่า ถ้าภูเก็ตยกระดับบริเวณเรือตังเก ให้เป็นศูนย์อาหารทะเล ตังเกจับ เชฟตกงานแปรรูปเป็นอาหารสำเร็จรูป ล้วนแล้วแต่เงินทั้งนั้น
กุ้งแห้ง ปลาหมึกแห้ง เป็นสินค้าที่ผมชอบเดินดู และเคยคิดจะตั้ง
ท่องเที่ยวชุมชนอาหารทะเลและแปรรูป
ในภูเก็ต
เพื่อสร้างการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน เพื่อสร้างฐานให้อนุชนรุ่นหลังได้สืบทอด
วันนี้คนบ่นหากินลำบาก พ่อแม่ดิ้นรนหาเงิน ลูกนอนกระดิกขาเล่นมือถือ
คนฮ่องกง พัฒนาตัวเองล้ำหน้าเทคโนโลยีตลอดเวลา ข้อมูลข่าวสารแม้จะอ่านผ่านมือถือ แต่คนเมืองฮ่องกง ยังอ่านหนังสือพิมพ์ เราจึงเห็นแผงขายหนังสือพิมพ์ตามสถานที่ต่างๆทั่วเมืองฮ่องกง แม้กระทั่งหนังสือพิมพ์แจกฟรี ต่างกันลิบลับกับบ้านเรา ร้านขายหนังสือพิมพ์ทยอยปิดตัวเอง ขายไม่ออก คนส่งหนังสือพิมพ์ทยอยปลดระวาง แผงขายหนังสือพิมพ์ล้มหายตายจาก
จึงไม่แปลก เด็กไทย จบ ป.6 อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ แต่ฝันสูง อยากได้เงินเดือนสูง แต่นั่งเล่นมือถือจนตูดใหญ่เท่ากะละมังอาบน้ำเด็ก
หว่างเส้นทาง หว่างการเปรียบเทียบ จีนวางเมืองฮ่องกงให้เป็นเมืองหาเงินตราต่างประเทศ นับจากเงินเหรียญสหรัฐฯ เงินยูโร ผ่านเมืองฮ่องกง เพียงแค่วันนี้จีนจัดระเบียบเมืองฮ่องกง โดยมีเขตปกครองพิเศษเซินเจิ้น ยืนประกบคู่
ต่างกับภูเก็ตอย่างสิ้นเชิงที่ทุนอุตสาหกรรมท่องเที่ยว และ ทุนการเมือง ก้าวข้ามไม่พ้นความเพ้อฝันทำรายได้ให้รัฐอันดับสองของประเทศ องค์กรเอกชนก้าวข้ามไม่พ้นวิสัยทัศน์ดั้งเดิม ไม่มองข้ามอนาคต จัดงานส่งเสริมท่องเที่ยวแบบไร้ทิศทางแต่สร้าง
เศรษฐีเงินหลวง
เราจึงเห็นสิ่งรกร้าง ชำรุดทางการท่องเที่ยวแบบไร้ทิศทางเต็มชายหาดในวันนี้
ปัญญา ไกรทัศน์