แกะซีลหนังสือใหม่
สำนักพิมพ์ เมซ พับลิชชิ่ง
“เมื่อครู่ข้ายังชิมไม่รู้รสเลยด้วยซ้ำ ดังนั้นข้าคงต้องลองชิมดูอีกครั้งถึงจะสามารถจำแนกจูบได้แน่ชัด…ว่ามันช่างหวานล้ำปานใด” เซียนปู้เซียว จงใจเอ่ยวาจาแหบพร่าหยอกเย้า
“เจ้า!” เฉินอวี่หลี หอบหายใจกอบโกยอากาศเข้าปอดเพื่อทดแทนส่วนที่ขาดหาย ริมฝีปากอวบอิ่มบวมเจ่อขึ้นสีแดงระเรื้ออ้าพะงาบๆ ไม่ต่างจากปลาที่ทอดร่างนอนหายใจรวยรินบนหาดตื้น สองแก้มนวลแดงก่ำจัดจ้านจนลามไล่ไปถึงใบหู ไม่รู้เป็นเพราะฤทธิ์สุราร้อนแรงหรือว่ารสจูบอันหวานล้ำที่คนตรงหน้ามอบให้กันแน่
เซียนปู้เซียวแย้มรอยยิ้มกรุ้มกริ่มที่มุมปาก วงหน้าหล่อเหลาช่างดูคล้ายพญาแมวบ้านยามจับจ้องปลาย่างหอมมันเบื้องหน้าแบบตาเป็นมัน ช่างชวนมองให้คนรู้สึกใจสั่นสะท้านไปถึงจิตวิญญาณ
ผู้ใดเอ่ยว่าแม่ทัพเซียนปู้เซียวนิสัยเย็นชาไร้หัวใจ เป็นบุรุษพูดจาประหยัดคำ ดุดันดั่งพญามารที่ตวัดสายตามองก็สังหารคนได้?
มันเป็นปีศาจวิปลาสจอมราคะต่างหากเล่า!
อ่า…ข้ากำลังจะถูกกินแล้วใช่หรือไม่
อ๊ากกกกกกกกกกก
รูปแบบอีบุ๊ก
“สุราหอมเลิศรสเพราะคนเคียง สรรพสำเนียงเพลินเพราะคนร่วมฟัง ความรัก…หากขาดสายสัมพันธ์ ยากลึกล้ำงดงาม”
ยามเมื่อสายลมแห่งโชคชะตาพัดผ่าน ม่านดอกจื่อเถิงขยับไหว
ภายใต้กลิ่นหอมดอกท้อขจรไกล สายใยผูกรักมั่นยืนยง…
ดวงใจรักจื่อเถิง เป็นนิยายที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายหอมหวาน ในขณะเดียวกันก็แฝงไปด้วยกลิ่นหอมอวลเข้มข้นน่าค้นหา และบางคราที่สัมผัสกลับเต็มเปี่ยมไปด้วยความน่าตื่นเต้น ดื่มด่ำกับความงดงามและลุ่มหลงไปกับความลึกซึ้งระหว่างความรักขององค์หญิงหยางเจาอวี๋และท่านแม่ทัพเยว่ซูหลาง
สำนักพิมพ์ B2S
เพราะคำขอร้องของคนที่ผมแอบชอบ ผมเลยต้องมายืนอยู่ตรงนี้ มาเพื่อจีบผู้ชายเถื่อนๆ คนหนึ่ง
“ใครจะไปรู้ ก็เห็นมึงมาบอกว่าจะจีบกู ก็ต้องอยากได้กูเป็นผัวไม่ใช่เหรอ?” เขาลอยหน้าลอยตาตอบกลับมา
“ไม่คิดว่าจะโดนกดบ้างเหรอ?” ผมเอียงคอเท้าคางมองสบตากับอีกฝ่ายพลางกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างท้าทาย
จะมีผู้ชายที่ไหนบ้าง จู่ ๆ ก็เดินมาบอกผู้ชายด้วยกันโต้ง ๆ ว่าจะจีบน่ะ
ไม่มีหรอก นอกจากผม
สำนักพิมพ์ B2S
Rrrrr~
ยังเลือกของไม่เสร็จเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ให้ทายว่าเป็นใคร?
(“อ่านแต่ไม่ตอบ เธอเป็นส้นตีนอะไรเหรอ?”) ปิ้งป่อง! เร็กซ์ครับ
“ก็มาซื้อน้ำผลไม้ให้มึงอยู่นี่ไง” ลืมไปว่าเร็กซ์ไม่ชอบให้อ่านแล้วไม่ตอบ ผมก็รีบ ๆ ด้วยไง กลัวเมียไม่ได้กินน้ำผลไม้ ก็รีบมาหาซื้อให้ ไม่คิดว่าเมียจะโทรมาด่าเรื่องอ่านแต่ไม่ตอบไลน์
(“ช้า! ไปซื้อถึงบ้านพ่อมึงเหรอ?”) แทนที่จะได้ความดีความชอบ กลับโดนด่าเสียอย่างนั้น
“กับแค่น้ำผลไม้ กูคงไม่ต้องถ่อไปถึงฮ่องกงหรอกมั้ง” ผมกวนตีนมันกลับ ทำดีแล้วไม่ได้ดี หาตีนแม่งเลย!
เป็นใหญ่กับลูกน้องแต่เป็นรอง(ตีน)เมีย
(“วิน กูประชด”) ขนาดนี้แล้วคิดว่ากูไม่รู้เหรอ?
“จ้า~ มึงถูกเสมอแหละ” นอกจากกินเก่งก็ด่าเก่งและประชดเก่ง เก่งไปหมดล่ะเมียผม
เก่งจริง ๆ กับผัวเนี่ย!
แต่ยังไงเมียผมก็ดีที่สุดแล้ว ต่อให้จะถูกเหวี่ยงอารมณ์ใส่อีกกี่ร้อยรอบหรือถูกจิกหัวจนผมล้านหมดหัว ผมก็ยังคงบอกว่าเร็กซ์ดีที่สุด ที่สุดของความเป็นเมียเลย
รูปแบบอีบุ๊ก
จำเอาไว้แยม เธอเป็นได้แค่เมียที่ฉันไม่เคยรัก
“แก้ผ้าตัวเองเลยสิแยม ฉันจะได้ทำมัน”
“อยากให้แยมแก้ให้คุณธิด้วยไหมคะ” ทั้งที่หัวใจกำลังปวดแปลบแต่ยังทำเป็นเก่ง ทำเอามือแกร่งกำเข้าหากันแน่น ไม่นึกไม่ฝันว่าอรนลินจะปากเก่งได้ขนาดนี้
“เอาสิแยม แก้ผ้าให้ฉันด้วย”
นอกจากพูดแล้ว ธิติก็จัดการพลิกให้คนที่เคยอยู่ใต้ร่างขึ้นมาคร่อมอยู่ด้านบนตัวแทน หญิงสาวกลั้นก้อนสะอื้นแล้วลงมือทำตามที่ตัวเองเสนอ
อรนลินเริ่มจากเสื้อทำงานสีน้ำเงินของชายหนุ่มเป็นสิ่งแรก ตอนนี้มันพ้นคอของธิติไปแล้วและเผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่หน้าท้องของเขาที่เป็นซิกซ์แพ็กลอนสวย ยอมรับว่ามันยิ่งทำให้ชายหนุ่มดูน่าหลงใหล
ดวงตาวาววับก็จับจ้องอยู่กับคนอวดดีตลอด โดยชิ้นต่อมานั้นเป็นกางเกง อรนลินกำลังจะรูดซิป มือนี้ก็สั่นพอประมาณ ธิติเห็นและทำเป็นเมิน
“หยุดมันทำไม ทำต่อสิ” ร่างสูงบอกเสียงเข้มคล้ายเร่งเร้า
อรนลินเงยหน้าขึ้น บนใบหน้าของเจ้าของห้องนี้มีแต่ความร้าย
สำนักพิมพ์เนชั่นบุ๊คส์
กินบ้าง อดบ้าง เคล็ดลับง่ายๆ ที่ทำให้สุขภาพดีได้ เพราะร่างกายได้รีเซ็ตสมดุลของระบบการทำงานภายใน
กินบ้าง… คือรู้ว่ากินอย่างไรถูกวิธี อะไรควรกิน อะไรไม่ควรกิน เพราะอะไร
อดบ้าง… คือรู้ว่าเว้นช่วงกินอย่างไร อดเวลาไหน ร่างกายถึงจะได้ประโยชน์สูงสุด
ถ้าเข้าใจกลไกการทำงานของร่างกาย กินถูกวิธี อดบางมื้อได้ ใช้ชีวิตเป็น ร่างกายจะปรับสมดุล สุขภาพโดยรวมจะดีขึ้น แล้วร่างกายของเราจะจัดการกับปัญหาต่างๆ ได้เอง การมีสุขภาพดีก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป
หนังสือเล่มนี้เขียนโดยนายแพทย์ธนศักดิ์ ยิ้มเกิด หรือหมอป๊อบ เจ้าของเพจ DietDoctorThailand คุณหมอใช้เวลาหลายปีในการค้นคว้าข้อมูลมากมาย นำมาทดลองกับตัวเองและผู้ป่วยของคุณหมอจำนวนมากกลับมามีสุขภาพที่ดี และหายขาดจากโรคเรื้อรังโดยลดการพึ่งพายาหลายรายหยุดใช้ยาได้โดยเด็ดขาด
รูปแบบอีบุ๊ก
ให้ตาย… ครั้งแรกในชีวิตที่เขาวิ่งตามผู้หญิง แถมยังวิ่งอยู่กลางถนนราวกับเล่นหนังแขกเสียด้วย!
ถ้ามีคนรู้จักมาพบมาเห็น เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนวะ
“ปล่อย ฉันเจ็บนะคุณกริช”
เธอสะบัดแขนหนี แต่เขากำไว้มั่น
“อยู่นิ่ง ๆ ได้มั้ย อยากให้รถเหยียบตายหรือไง”
“ฉันจะกลับบ้าน”
เธอยังดึงดัน
“ไปขึ้นรถ!”
“ไม่…”
“หุบปากได้แล้วพลอยไพลิน! อย่าทำให้ผมเหลืออดไปมากกว่านี้ ไม่งั้น…” ขบฟันกรอดเป็นเชิงข่มขู่ แต่พอเห็นน้ำตาหยดหนึ่งกลิ้งไหลตามแก้มนวลเขาจึงเปลี่ยนเป็นคำสบถเบา ๆ
“บ้าชะมัด! อย่ามาขี้แยแถวนี้นะ”
รูปแบบอีบุ๊ก
“คนทุเรศ! คุณบอกเลิกฉันไปแล้ว และจะมาอยากคุยหาสวรรค์วิมานอะไรอีกล่ะ”
“ผมไม่ได้บอกเลิก…”
“คุณบอกเลิก!” เธอขึ้นเสียง
“อย่าตะโกนใส่หน้าผมวีวี่”
“ฉันไม่ได้ตะโกน…” เสียงแหลมแป๊ด “นี่คือการย้ำคำพูดของคุณให้กลับเข้าไปซึมซับในสมองคุณอีกครั้ง!”
คณิตนิ่วหน้า ยืนผงาดค้ำศีรษะเล็กแล้วพูดเสียงดังด้วยอารมณ์หงุดหงิด
“ผมไม่ได้ความจำเสื่อม…ผมจำได้แม่นว่าพูดอะไรออกไป… ทุกอย่างในวันนั้นมันบ่งบอกถึงการพักยกชั่วคราว และเรายังไม่ได้เลิกรากันแน่นอน”
“แต่สำหรับฉันมันคือเลิกย่ะ… เลิกมีเซ็กซ์เฮงซวยไร้ความหมาย… และตอนนี้ฉันก็ไม่เอาคุณแล้วด้วย…”
“ไม่!” ดวงตาคมหรี่มองและเธอตอบโต้ด้วยสายตาที่อยากจะสังหารเขาเต็มประดา
“ไม่อะไรไม่ทราบ” คณิตสูดลมหายใจเข้าปอดลึกสุดทาง เขาอยากจะเอาหัวโหม่งศาลาให้รู้แล้วรู้รอด
“ไม่เลิกมีเซ็กซ์เฮงซวยไร้ความหมายไงล่ะ!”
รูปแบบอีบุ๊ก
เพราะความต้องการสุดท้ายก่อนตายของพี่สาวที่อยากอุ้มหลานหนักหนา เฉินอวี้ พาณิชย์สุวรรณ มาเฟียสาวนักกล้ามสายล่ำ ดีกรีอดีตนักกีฬาเพาะกายทีมชาติ จึงต้องหาผู้ชายสักคนมาเป็นพ่อพันธุ์ และคนที่เธอเลือกก็คือ เขา… ชาตรี เสียงสวรรค์ พระเอกหมอลำซุปตาร์ค้างฟ้า ผู้ชายตัวเล็กกว่า นุ่มนิ่มกว่า ถนัดงานบ้านงานเรือนมากว่า
เป็นผู้ชายที่มีความเป็นกุลสตรีมากกว่าเธอซะอีก และที่สำคัญ เขาเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตเธอเอาไว้ตอนถูกปองร้าย ไม่นึกไม่ฝันเลยจริงๆ ว่า เขาจะเข้ามาขโมยหัวใจเธอไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
รูปแบบอีบุ๊ก
การตายของ “เรวิน” นักแสดงและนางแบบสาว ทั้งชุดเจ้าสาวคางานวิวาห์ ทำให้ร้อยตำรวจเอกมุกรวี ตำรวจลับสาวมือดี ต้องปลอมตัวเป็นสาวอาร์ต เข้ามาเรียนทำอาหาร และสืบคดีไปในตัว
และภารกิจครั้งนี้เอง ทำให้เธอได้พบกับ “เมขลา” เชฟอาหารคาวหวานสาว แรกๆ สาวเจ้าก็เกลียดขี้หน้าเธออยู่หรอก เพราะคิดว่าเธอจะมาอ่อยพี่ชายสุดที่รัก แต่ไปๆมาๆ สาวเจ้ากลับยกทั้งตัว หัวใจให้เธอซะงั้น
รูปแบบอีบุ๊ก
“เสน่ห์แรงจริงๆ เลยนะ เผลอแป๊บเดียวก็ทำเพื่อนฉันหลงจนโงโหไม่ขึ้น” ชาร์ลี เหน็บเสียงลอดไรฟัน
“ต้องให้ฉันขอบคุณด้วยไหมล่ะ” ดวงหน้างามเชิดหน้าขึ้นสูงอย่างถือดี
“ขอบคุณเรื่องอะไร?”
“ก็ถ้าคุณไม่ทำให้ฉันป่วย ฉันก็คงไม่โอกาสเจอคนดีๆอย่างคุณหมอฮาเวี่ยนน่ะสิ”
“หึ! อย่าทำตัวให้ฉันเข้าใจว่าเธอ ร่าน และ อยาก มากขนาดนั้นเปรมิกา เพราะฉันก็มั่นใจในตัวเองว่าป้อนเธอได้อิ่มทุกครั้งก่อนจะถอนความเป็นชายออกมา”
เพียะ!
“หยาบคาย!”
“แล้วเธอเป็นอย่างนั้นจริงหรือเปล่าล่ะ! ที่ฉันสนองให้เธอมันไม่ถึงใจใช่ไหม ถึงได้คิดจะไปซบอกมันแบบนั้น อย่าหวังเลยว่าฉันจะยอม… เธอเป็นของใครไปไม่ได้หรอกนอกจากฉัน ฉันคนเดียว เข้าใจมั้ย!?”
รูปแบบอีบุ๊ก
พรหมลิขิตไม่มีอยู่ในสมองของ ณัชชาหรือลูกนัท สำหรับเธอทุกอย่างคือความบังเอิญยกเว้นหุ้นโรงพยาบาล แต่ไม่นึกว่าต้องกลับมาเจอ ปภาวิน อดีตแพทย์เจ้าของไข้ที่รู้ความลับเธอ หนำซ้ำยังสนิทกับอาหมอสุดรักของเธออีก
