ภาษานิยายเด็ดสุดโดน
โดย…ไม้เท้าเทวดา
“เจ้าสาวกลางคืน” นามปากกา “เพลินฝัน” ประโยคนี้ตอกใจ
ต้องใช้คำว่าบังเอิญเจอผลงานของนามปากกา “เพลินฝัน” ในอีบุ๊กของ MEB แหล่งรวมผลงานของนักเขียนหลาย ๆ นามปากกา จึงทักร่วมงานข่าวกับนักเขียนและได้ร่วมงานกันมาหลายเรื่องจนมาถึงเรื่อง “เจ้าสาวกลางคืน” พอได้อ่านคำโปรย มันโดน! โดนในที่นี้หมายถึงพล็อตตลาดที่นางเอกถูกพระเอกร้ายใส่ในเหตุผลของพระเอกแต่ละเรื่องพ่วงความหื่น รวมถึงปากร้ายพ่นวาจาเหยียดหยามใส่นางเอก (เราชอบแนวนี้แหละ 555) ทำให้ประโยคนี้ตอกใจเลยนำมาให้นักอ่านที่ชอบแนวเดียวกันได้รู้จัก
เธอเป็นเพียงภรรยาในนามที่เขามาหาแค่ช่วงเวลาที่ต้องการ ความสัมพันธ์ของเธอกับเขาไม่มีวันลงรอยกันได้ด้วยดี
บทรักแสนยาวนานผ่านพ้นไปราวกับคลื่นลูกใหญ่ซัดเข้าชายฝั่ง ชายหนุ่มลุกขึ้นแต่งตัวโดยไม่มีคำหวานหรือคำว่ารักหลังจบกิจกรรมแม้แต่คำเดียว
“พอเสร็จก็ทิ้งฉันทุกทีเลยนะคะ” เสียงหวานเอ่ยเชิงประชดที่เขาไม่เคยนอนกอดเธอเลยสักครั้ง
“เธอก็ต้องการแบบนี้อยู่แล้วไม่ใช่หรือไง” อาทิตย์ตอบอย่างไม่ไยดี เขาไม่เคยชอบผู้หญิงคนนี้เลยเพราะเธอทำให้ชีวิตของเขาพังไม่เป็นท่า
“วันนี้อยู่กับฉันได้ไหมคะ” เป็นการอ้อนวอนที่รู้อยู่แล้วว่าไม่เคยได้ผล วาลินลุกขึ้นกอดเขาจากทางด้านหลังพร้อมกับซบหน้าที่แผ่นหลังของเขาซึมซับความอบอุ่น
“ฝันไปเถอะ!” มือหนาแกะแขนที่โอบรอบตัวออกโดยไม่ได้ใส่ใจความรู้สึกของเธอเลยแม้แต่น้อย”
มอบความใคร่ แต่ใยไม่มอบความรัก?
