ภาษานิยายเด็ดสุดโดน
โดย…ไม้เท้าเทวดา
“คุณอาเพื่อน” ได้ใจแฟนคลับทำเอา “หนูณิช” (กวินทร์แก้ว) ปลื้มใจ
ขอยืมคำพูดที่ได้ยินนักเขียนชอบใช้เวลาไปทักร่วมงานข่าว กับคำว่า ‘นิยายเหวี่ยงเรามาเจอกัน’ เหมือนที่ปกของนิยายเรื่อง “คุณอาเพื่อน” เหวี่ยงเรามาเจอเจ้าของผลงานนามปากกาน่ารักเชียว “หนูณิช” (กวินทร์แก้ว) มีข่าวมาบอก ปีหน้าจะได้เห็นหน้าตาของนักเขียนคนนี้เพราะได้จีบไว้เพื่อลงคอลัมน์เปิดปก…อกนักเขียน รออ่านกันนะ แล้วจากที่ได้อ่านเรื่องนี้ก็ทำให้เจอประโยคที่เราชอบ เพราะเป็นโมเมนต์จีบสาวที่ห้องอยู่ตรงข้ามกันหรือใครที่ขับรถมารับแฟนก็จะมีโมเมนต์นี้ กับประโยคที่ว่า
ทว่า เมื่อเธอเปิดประตูห้องก็ต้องสะดุ้งอุทานเสียงหลงออกไปด้วยความตกใจกับการที่อัฐพลมายืนตัวตรงมือล้วงกระเป๋ากางเกง แสดงสีหน้าเรียบนิ่งอยู่หน้าห้อง
“พระเจ้าร่วง!”
เธอยืนนิ่งงัน มือจับด้ามลูกบิดประตูค้างไว้ สายตามองชายหนุ่มที่เผยอยิ้มบางส่งมาให้ทันทีเมื่อเห็นเธอเปิดประตู ก่อนจะตามด้วยเสียงหัวเราะขบขันท่าทางและคำอุทานของเธอ
“อารู้ตัวว่าอาหล่อ แต่คงไม่เท่าพระเจ้าหรอก”
อัฐพลแกล้งเย้าขนิษฐาอย่างไม่เป็นตัวเอง โดยปกติชายหนุ่มไม่ใช่คนเจ้าคารมเหมือนธีรภพ แต่ก็อดที่จะหยอกเย้าคำอุทานของเธอกลับไม่ได้ เพื่ออยากเห็นรอยยิ้มของเธอต้อนรับในยามเช้าของวันศุกร์
ความปรารถนาของเขาเป็นผลเมื่อเธอเผยอรอยยิ้มขึ้นเล็กน้อยอย่างขบขัน แม้มันจะเล็กน้อยและบางเบาจนเกือบมองไม่ออกว่าอีกฝ่ายกำลังยิ้ม แต่ก็ทำให้เขารู้สึกดีก่อนไปทำงานไม่เหมือนทุกวันที่ผ่านมา ที่รู้สึกเบื่อหน่ายและอ่อนล้าจากการนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ ออกไปพบลูกค้าหรือไม่ก็ออกไปสังสรรค์เพื่อกระชับมิตรภาพ สิ่งเหล่านี้ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกดีอย่างการได้เห็นผู้หญิงตรงหน้ายิ้ม
“ค่ะ” เธออมยิ้มบางอย่างขบขันก่อนจะถาม “คุณอามายืนทำไมหน้าห้องหนูคะ สายมากแล้วนะคะ”
“มารอหนูนิด” เขาตอบตามตรง
“รอหนู? รอทำไมคะ หนูเห็นยายเอมบ่นประจำว่าคุณอาเป็นคนตรงต่อเว…คุณอามายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ” ขนิษฐาขมวดคิ้วถามพลางพูดถึงนิสัยของอัฐพลที่มักได้ยินเชอเอมพูดถึงประจำ ก่อนจะชะงักรีบถามออกไปทันที
“หกโมงครึ่ง”
พอรู้ว่าคุณอามายืนรอหนูนิดก็เมื่อยแทน แต่ถ้าคุณอาไม่รักหนูนิดทำไม่ได้นะคะ
