ภาษานิยายเด็ดสุดโดน
โดย…ไม้เท้าเทวดา
“เชลยรักแม่ทัพจอมโหด” จากโดนปกป้ายยา เนื้อเรื่องอ่านแล้วยากจะวาง
ประเดิมอ่านผลงานของนามปากกา “ขนมปังปิ้งโฮวีท” เพราะมีคิวสัมภาษณ์ลงคอลัมน์เปิดปก…อกนักเขียนจึงประเดิมอ่านเรื่องแรก “เชลยรักแม่ทัพจอมโหด” ด้วยโดนปกป้ายยา ซึ่งจากที่อ่านนักเขียนวางพล็อตดำเนินเรื่องดี ชวนติดตามตั้งแต่ตอนแรกถึงตอนจบ ทว่าก่อนจบก็เจอประโยคที่หน่วงใจกับความปากร้ายและเอาแต่ใจของท่านแม่ทัพจอมโหดที่อยากได้อะไรต้องได้ แม้แต่องค์หญิงห้าที่กลายเป็นเชลย
“อยากดื่มน้ำก็ลุกขึ้นมา!” คนที่พาลไปทั่วพูดเสียงดัง สตรีที่เพิ่งหายจากอาการงัวเงียก็รีบเบิกตาโพลงขึ้นทันทีที่คิดขึ้นได้ว่าตอนนี้นางอยู่ที่ใด
“ทะ ท่าน อะอือ!” น้ำชาจอกแรกถูกยัดเยียดเข้าริมฝีปากสาว มือเรียวสวยรีบจับที่ข้อมือของบุรุษองอาจทันที ตอนนี้เขาใช้ฝ่ามือข้างหนึ่งบีบแก้มนาง จากนั้นก็ป้อนน้ำชาเข้ามา ท่าทางดูทุลักทุเลเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก
“ข้าดื่มเองเจ้าค่ะ” เซี่ยอีอิ่งรีบตั้งสติพยายามบอกแม่ทัพใหญ่ที่กำลังหวังดีป้อนน้ำชาให้นาง แต่เขาก็ดันทุรังป้อนจนทำให้โฉมสะคราญเปียกปอนไปหมด
“เจ้าเปียกหมดแล้ว” แววตาชายหนุ่มส่องประกายเปลี่ยนไปจนหญิงสาวตัวสั่นรีบหาทางลงจากเตียงนอน
“ปล่อยข้านะ! คนใจร้าย คนวิปริต นิสัยไม่ดี” เซี่ยอีอิ่งร้องไห้พลางตะโกนโวยวายออกมาเมื่อนึกขึ้นได้ว่าถูกอ๋องหน้าหนากลั่นแกล้งนางสารพัด นึกแล้วก็เจ็บใจยิ่งนัก
“เมียรัก เจ้ามีแรงด่าข้าแล้วใช่หรือไม่” คนตัวโตกว่าแสยะยิ้มเย็น แล้วก็เหวี่ยงร่างของหญิงสาวให้ขึ้นมานอนบนเตียง จากนั้นก็รีบทาบทับกายแกร่งตามลงมาในทันที
“ปล่อยนะ! ถึงอย่างไรข้าก็จะไม่ยอมเป็นเมียท่านเด็ดขาด! เรื่องนั้นข้าจะขอพบองค์ชายเก้าก่อนว่าเรื่องทั้งหมดแท้จริงแล้วเป็นเช่นไรกันแน่” สตรีโฉมสะคราญสบตากับบุรุษองอาจที่จ้องมองลงมา และเพียงหญิงสาวเอ่ยจบประโยค ริมฝีปากสาวก็ถูกบดขยี้ทันที ความเร่าร้อนรุนแรงถูกปลุกให้ตื่นขึ้น สัมผัสหยาบคายจากฝ่ามือหยาบกระด้างก็ฉีกทึ้งกระชากเสื้อผ้าสตรีที่สวมอยู่ด้วยความรวดเร็วและยังไม่ทันได้ตั้งตัวสองเต้าอวบอิ่มก็ถูกเคล้นคลึงด้วยแรงปรารถนาที่หวังอ๋องพยายามสะกดกลั้นเอาไว้
“อื้อ!” เซี่ยอีอิ่งเกร็งไปทั้งตัว เมื่อนางถูกทำให้อยู่ในสภาพกึ่งเปลือยเปล่าในเพียงเสี้ยววินาที แม้แต่จะรู้สึกตกใจก็ยังไม่ทันท่วงที
“เจ้าไม่มีสิทธิ์เลือก ราชโองการนั้นเป็นของจริง และข้าก็บังเอิญเก็บมันได้ พระชายาชินอ๋องสูงส่งเกินไปเจ้าก็เลยไม่อยากเป็นใช่หรือไม่ ถ้าอย่างนั้นก็ให้องค์หญิงห้าแห่งฮวาเป๋ยเป็นเพียงสตรีอุ่นเตียงคอยรองรับอารมณ์ของแม่ทัพใหญ่แห่งต้าฉีแทน หากจบสงครามครานี้เมื่อใดเจ้าก็จะได้เป็นอิสระ” หวังหย่วนเหอสาดคำพูดร้ายกาจออกมาด้วยความขุ่นเคือง ทั้ง ๆ ที่องค์หญิงห้าเป็นสตรีของเขาแท้ ๆ แต่นางก็ยังอยากเป็นสตรีของผู้อื่น ดังนั้นความแค้นทั้งหมดนี้เขาก็จะเอามาลงกับร่างกายของนางแทน
แหม ๆ เห็นพระเอกสาดความร้ายใส่นางเอก แต่สุดท้ายคลั่งรักจนอิจฉานางเอกนะ
