ภาษานิยายเด็ดสุดโดน
โดย…ไม้เท้าเทวดา
อยากเป็น “อมายา” ถูกผู้ชายสามคนรุมรัก “เพลิงเขมราช”
ทดลองมากับตัว ลองตามหานิยายของนามปากกา “ลัลน์” ปรากฏว่าขายไวขายคล่องเอฟไม่ทัน ทั้งที่ปกไม่ใช่ปกวาด ทว่านักอ่านหรือ fc ตามอ่าน เพราะชื่นชอบเนื้อเรื่องแนวดรามาหน่วงใจแทบทุกเรื่อง ฝากบอกตรงนี้ ใครเป็นแฟนคลับลัลน์สิ้นเดือนมิถุนายนจะได้เห็นหน้าตานักเขียนที่ร้อยเรียงเรื่องราวออกมาเป็นนิยายให้ชาวหนอนหนังสือติดตามกันเหนียวแน่นบ่อน้ำตาแตก นักเขียนส่งเรื่อง “เพลิงเขมราช” ให้อ่าน ซึ่งเป็นเรื่องแรกที่อ่านผลงานของลัลน์ ตอนเปิดอ่านอ้าปากค้างกับความยาวอีบุ๊กพันกว่าหน้า! ตอนยังไม่อ่านก็คิดว่าจะอ่านจบทันเขียนโปรยในสัมภาษณ์ไหม? แต่พอเริ่มอ่านก็เหลืออีกเก้าร้อยกว่าหน้า พร้อมกับเจอประโยคที่อ่านวนซ้ำ เพราะชอบ ซึ่งจริง ๆ บนโลกกว้างใหญ่นี้มีผู้ชายที่รุมรักผู้หญิงคนหนึ่งแบบที่ ชาวี, ดนุ และ เขมราช(รู้ตัวช้าว่ารักนางเอกอยู่) รักอมายาพร้อมกางแขนปกป้อง อย่างประโยคที่อยากให้คนที่ยังไม่รู้จักลัลน์ได้สัมผัสผลงานของนักเขียนตัวเล็กที่มีความตั้งใจนำเสนอผลงานทุกชิ้นจนได้รับความนิยม
“ออยเป็นของกูอยู่แล้ว ตอนที่มึงปล่อยกูเมาเหมือนหมา แล้วเธอก็เข้ามาสวมรอยเป็นมีนเพื่อจะนอนกับกู… ครั้งนี้แค่กูใช้ยาเพื่อความสนุกนิดหน่อย มันจะผิดขนาดนั้นเลยเหรอ”
“เพื่อความสนุกเหรอ?” ดนุขบกรามแน่น ยิ่งเขมราชไร้ความเป็นคนเท่าไร เขาก็ยิ่งปวดใจเนื่องเพราะเขา… มีส่วนผลักน้องให้ตกอยู่ในนรกขุมนี้ “ความสนุกของมึงคือการแบล็กเมลผู้หญิงไม่มีทางสู้เหรอ”
“มึงรู้ดี ไอ้นุ ว่าความสนุกของกูคือการที่ออยไม่เหลือทางไป แล้วเข้าไปตายอยู่ในคุกเพื่อชดใช้ในสิ่งที่เธอทำกับลูกเมียกู”
เขมราชเสียงเข้ม ลึกลงไปรู้ดีว่าตัวเองเลวร้าย แต่หากเทียบความเลวของผู้หญิงคนนั้น… มันก็สมน้ำสมเนื้อที่สุดแล้ว
“ตอนนี้ออยไม่ใช่เมียมึงสินะ”
คำพูดของเพื่อนรักพาให้เขาเม้มปากอยู่อึดใจหนึ่ง ด้วยมันยิ่งทำให้เขาสับสน
เขายอมรับว่า ‘เซ็กซ์’ กับเธอมันช่างแสนวิเศษ
แต่เขามีเมียคนเดียว… คือมีนรญา
“เธอก็แค่ผู้หญิงเลว ๆ ที่อยากได้กูจนตัวสั่น ไม่มีค่าพอจะให้กูเรียกว่าเมีย”
“ถ้างั้นก็ยกออยให้กู”
“ไม่มีวัน!!!” เขมราชปราดเข้ากระชากคอเสื้อเพื่อนรักอีกครั้ง ใจทั้งดวงร้อนรนจนอยากฆ่ามันให้ตายตรงหน้า
“แต่มึงไม่เคยคิดว่าน้องเป็นเมีย ไม่เคยคิดจะทะนุถนอมน้อง มึงก็ควรยกน้องให้กูซะ ถ้าจบเรื่องพวกนี้แล้วกูจะเป็นคนดูแลน้องเอง”
“มึงจะทรยศกูงั้นเหรอ”
“มันเรียกทรยศได้เหรอวะ” ดนุจับข้อมือเพื่อนออกจากเสื้อตน ก่อนถอยมาจากมัน หากแววตาหนักแน่นที่จ้องไป กลับทำความมั่นคงในใจเขมราชสั่นคลอน
“…”
“ถึงตอนที่มึงแก้แค้นจนน้องไม่เหลืออะไรแล้ว น้องก็คงไม่ต่างจากของพัง ๆ ในสายตาของใครต่อใคร กูแค่จะขอเป็นคนเก็บสิ่งของชิ้นนั้นขึ้นมาประกอบขึ้นใหม่ แล้วจะดูแลรักษามันอย่างดี มึงอย่าใจร้ายกับน้องถึงขนาดนั้นเลย”
กรี๊ดดอิจฉาแรง ‘อมายา’ จ้า
